Weer thuis en blij met mijn besluit.

Als eerste wil ik iedereen hartstikke bedanken voor al jullie lieve reacties op deze site, bloemen, pakjes, mailtjes, smsjes en een zak vol post!!Echt super fijn om te horen dat jullie allemaal zo meeleven!

Het is de dinsdag voor de operatie en we zijn op weg naar de plastisch chirurg (nooit gedacht dat ik daar nog ooit zou komen ;)) om de mogelijkheden te bespreken! Ik schud handjes met PC van Loon, een vriendelijke man die alles geduldig uitlegt. Als de 'boetseerder' himself beaamt hij dat het inderdaad makkelijker is om een mooie nieuwe borst te maken dan een halve te reconstrueren. En als ik ze wat groter wil is dat natuurlijk ook een optie ;) Ik moet lachen en zeg dat ik uiterst tevreden met ze ben! Met een goed gevoel gaan we weg en ik kan meer en meer achter mijn besluit van amputatie gaan staan.

Dan is de dag van de operatie aangebroken :( Ik ben om half 8 aanwezig, nuchter, waarna ze eerst mijn borstgedeelte op radio-actief gaan zetten om de schildwachtklier op te sporen. Deze lymfeklier is een soort van poortje die schadelijke stoffen tegenhoud en wordt tijdens de operatie ook verwijderd. In mijn geval zitten er 3, mazzelpik, waardoor ik een mooie pentekening met aanwijzingen op mijn borst krijg voor de chirurg.

Vlak voor de operatie mag ik in bed gaan liggen en krijg ik een kalmeringspilletje! Omdat ik bang ben dat ik daarvan knock-out ga schrijf ik nog wel even een briefje voor Dr. Mulder (de chirurg) "Beste Hr Mulder, Zou u voor de plastisch chirurg nog wat huid willen overlaten, Alvast bedankt" hihi. Daarna gaat het eigenlijk allemaal erg snel, ik vraag in de OK nog bijdehand waar de muziek is, en dan voel ik me dronken en ben ik weg.

Als ik bijkom zijn de 1e woorden tegen Thijs; IK BEN ZOOOO BLIJ! Nou goed, flinke shot morfine doet wonderen ;) maar ik heb geen pijn en ben blij dat ik er weer ben. Er wordt regelmatig gezwaaid met een meetlatje met smiley en huilebekkies voor pijnindicatie...maar ik voel me top zuster en klets vrolijk weg. Ik ging pas om half 2 richting OK dus je begrijpt dat ik het, eenmaal terug op de zaal, niet bij een crackertje laat ;) 'Hebben jullie ook warm eten? 'Mmmm, lekker broccoli!! Een gezonde eetlust is er in ieder geval nog!

Na een flinke coma (niet letterlijk) is Thijs er in de ochtend weer en komt de chirurg vertellen dat alles goed gegaan is en dat ie me weer mooi dichtgenaaid heeft.(niks achtergelaten?) Helaas was het té riskant om de andere 2 klieren weg te halen en heeft hij dus alleen die in mn oksel verwijderd. Geen drama, die 2 worden wel meegepakt in de nabehandeling. In de middag halen we het verband eraf en spiek ik voorzichtig in de weerspiegeling van de tv. Mama en Thijs zeggen dat ik best kan kijken, dat het er heel mooi uitziet, dus dat doe ik dan maar. Het valt me inderdaad alles mee, er zit zelfs nog een welving en de snee is netjes onderhuids gehecht!! Topwerk Dr. Mulder!

Ik mag die dag evt al naar huis maar dat vind ik toch een beetje snel (bovendien staat er boerenkool met gehaktballetjes op het menu ;)) dus ik blijf nog één nachtje. Gelukkig maar want in de avond voel ik me toch weer duizelig van de narcose. Eenmaal thuis is het huis versierd met bloemen, ballonnen en kaartjes!WAUW!! Het verband is er helemaal af en over een paar dagen mogen we op controle bij de mamacareverpleegkundige. Er komt een spannende week aan met een uitslag van de schildwachtklier en de tumor. Als bezigheidstherapie heb ik mezelf getrakteerd op een 1000st puzzel!

Dikke kus voor iedereen en hopelijk goed nieuws volgende week!!!

(thijs is nu boerenkool met spek aan het maken voor me, wat een schat!!)