Winterwonderland in Iso Syöte

Na een fantastische week in dit sprookjeslandschap stappen we voldaan weer op het vliegtuig naar Nederland. Geen warme slurf die ons naar het vliegtuig brengt maar nog één keer gaan we de confrontatie aan met de laplandse temperaturen, heerlijk! Nog geen 10 minuten geleden was de hele bus nog dolenthousiast om de thermometer die -32 aangaf vast te leggen op foto, nu staan we te wachten tot we het vliegtuig in kunnen en voelt het windje aan alsof ik in mijn ondergoed sta. Mijn neusharen zijn bevroren en ik kijk aandachtig hoe de motor van het vliegtuig met een enorme föhn voorverwarmd wordt. Wat ga ik Lapland missen!

De week begon met een busrit naar Iso Syöte, een heuvel met een hotel en een handjevol houten bungalows voorzien van open haard en privésauna. Dit in een bosrijke omgeving waarbij alles bedekt is met een deken van sneeuw en je stapt zo in het winterwonderland van Narnia. Bomen die krom hangen onder het gewicht van aangekoekte sneeuw en het zachtroze licht als van een ondergaande zon zorgen voor adembenemende uitzichten. Als de lucht rond een uur of 4 overgaat in paarstinten beperkt het 'buiten spelen' zich tot een zoektocht naar het noorderlicht, gevolgd door het opwarmen bij de open haard of in de sauna! Bij een heldere hemel loopt iedereen met zijn neus in de lucht. Als echte fanatiekelingen hebben wij daarnaast ook nog nachtdiensten ingezet, wat betekent dat elke nacht rond een uur of 3 één van ons eruit gaat om te kijken of het helder is. Een paar nachten was dat zo en ging ik in mijn thermopak naar buiten om het noorderlicht te spotten. Nu bleek al snel dat juist in onze week een zonnestorm zou plaatsvinden en zo hebben we toch nog het noorderlicht mogen bewonderen! Maar goed dat iemand het nog even kwam bevestigen want ik dacht dat het overdrijvende wolken waren ;) Met een groepje mensen gingen we kouwkleumend op zoek naar de donkerste delen van de piste om deze lichtgroene vegen als penseelstreken door de nacht te zien trekken. Heel wonderbaarlijk.

Tijdens de sneeuwscootersafari die bij de reis zat inbegrepen kregen we ons thermopak voor die week, een must voor temperaturen van -25. 5 shirtjes, een trui, thermo-ondergoed, een pyjamabroek, 3 paar sokken, muts + oorwarmers, sjaal en skibril in combinatie met het thermopak zorgden ervoor dat we warm bleven tijdens de safari's! Een flinke klus om een bezoek aan het toilet te brengen, maar dat mag de pret niet drukken. We genieten niet alleen van een prachtige omgeving tijdens deze tocht maar krijgen ook een enorme kick van de kracht achter dit monster. 70 km p/u in een paar seconden is een eitje en we lijken te zweven als we een stuk over de poedersneeuw gaan.

Een van de highlights van deze week was toch wel de huskysafari. Een enorm gejoel van dolenthousiaste honden komt ons tegemoet bij aankomst. Zij hebben er zin in, en wij ook! Na een korte introductie wordt ons team van 6 huskys losgekoppeld en is er geen houden meer aan. We sleeën door besneeuwde dennenbossen en over uitgestrekte vlaktes en terwijl ik mijn tenen probeer warm te houden staat Thijs contant op de rem, een blok met 4 enorme pennen die de sneeuw in wordt gedrukt. Verontwaardigde koppie's kijken om waarom er in godsnaam geremd wordt terwijl er nog zeker 2 meter ruimte tot de voorganger is! Na een uurtje in deze temperaturen zijn wij niet de enige die last hebben van vastgevroren wimpers, ook de honden hebben de ijsklonten aan hun bek hangen en eentje was er zelfs zo slim om aan zijn ketting te likken, en zat toen vastgevroren ;) Na de lunch mocht Thijs in de slee en was het mijn beurt om de techniek van het sturen onder de knie te krijgen.

Omdat ski's en snowboard gratis mee mochten in het vliegtuig hebben we naast deze topsafari's ook nog anderhalve dag doorgebracht op de pistes en genoten van de pasgevallen poedersneeuw en de rust om ons heen. Als ik 5 man ben tegengekomen op de piste is het veel. Tijdens een sneeuwschoenwandeling door de diepe sneeuw in de bossen zijn we helemaal één met de natuur. Met alleen het geluid van onze ademhaling en voetstappen gaan we op zoek naar de blokhut onderaan de Romevaara heuvel. Omringd door besneeuwde bomen en rotsen zijn de enige tekenen van leven de sporen in de sneeuw, en dan komt een topografische kaart wel erg van pas. Na een welverdiende tosti van het kampvuurtje in de blokhut komen we na 5 uur sneeuwploeteren weer voldaan terug bij onze bungalow. We kruipen met een warme chocomel bij de open haard en genieten na van deze fantastische dag.